بررسی تطبیقی فخر ادبی در اشعار متنبی و نالی

ادبیات تطبیقی از شاخه های نوظهور پژوهش های ادبی است که همگونی ها و ناهمگونی های افکار اهل قلم و صاحبنظران ملل مختلف در آن نقد و بررسی می شود. فخر یا خودستایی از جمله مواردی است که در ادبیات تطبیقی قابل بررسی است و در ادبیات کردی و عربی به لحاظ پیوندهای مشترک تاریخی و فرهنگی جایگاه ویژه ای دارد. از آنجا که مطالعۀ تطبیقی ادبیات به عنوان دیدگاهی ادبی و نقدی، مرزهای زبانی و فرهنگی ملت هارا درنوردیده و موجب بررسی پیوندها و تأثیر و تأثر زبان ها و ادبیات ملل مختلف شده است، در این پژوهش می کوشیم با روش تحلیلی ـ توصیفی و با راهبرد نظریۀ امریکایی ادبیات تطبیقی، فخر ادبی و مظاهر و انواع آن را در دیوان دو شاعر فاخر کرد و عرب، نالی و متنبّی مقایسه کنیم. نتیجۀ تحقیق نشان می دهد که فخر به توانایی های ادبی و شعری، از برجسته ترین نمونه های فخر آن دو است. البته زبان متنبّی در مقام فخر به شعرخود، گاه نیشدار و تحقیرآمیزاست و از ذکر نام شاعران با نام خود ابا دارد اما زبان نالی در این مقام، عفیف تر است و گاه خود را هم سطح برخی شاعران بزرگ ایرانی می شمارد.